Akşam Erken İner Mapushaneye şiiri makalemizde, Ahmed Arif’in Akşam Erken İner Mapushaneye şiirini sizlerle paylaşıyoruz. Akşam Erken İner Mapushaneye şiirinde, içeri düşmüş hayatların hikayesinden bir tutam bahsetmektedir. Farklı bir konuya değindiği için, Ahmed Arif’in bu şiiri önemlidir.
Akşam Erken İner Mapushaneye – Ahmed Arif
Akşam erken iner mapushaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Akşam erken iner mapushaneye.
İner, yedi kol demiri,
Yedi kapıya.
Birden, ağlamaklı olur bahçe.
Karşıda, duvar dibinde,
Üç dal gece sefası,
Üç kök hercai menekşe…
Aynı korkunç sevdadadır
Gökte bulut, dalda kaysı.
Başlar koymağa hapislik.
Karanlık can sıkıntısı…
> ni söyler maltada biri,
Bense volta’dayım ranza dibinde,
Ve hep olmayacak şeyler kurarım,
Gülünç, acemi, çocuksu…
Vurulsam kaybolsam derim,
Çırılçıplak, bir kavgada,
Erkekçe olsun isterim,
Dostluk da, düşmanlık da.
Hiçbiri olmaz halbuki,
Geçer süngüler namluya.
Başlar gece devriyesi jandarmaların…
Hırsla çakarım kibriti,
İlk nefeste yarılanır cigaram,
Bir duman alırım, dolu,
Bir duman, kendimi öldüresiye.
Biliyorum > diyeceksin?
Ama akşam erken iniyor mapushaneye,
Ve dışarda delikanlı bir bahar,
Seviyorum seni,
Çıldırasıya…
Bu bölümümüzde Ahmed Arif’in Akşam Erken İner Mapushaneye adlı şiirini sizlerle paylaşmış olduk. Arif ile ilgili daha fazla şiire ulaşmak isterseniz, Ahmed Arif şiirleri kategorimizi ziyaret edebilirsiniz.
