Aşk Risalesi şiiri makalemizde, Erdem Bayazıt’ın Aşk Risalesi şiirini siz değerli okurlarımıza sunuyoruz. Aşk Risalesi şiiri, Erdem Bayazıt’ın başyapıtlarından biridir. Aşkı hece hece, dize dize şiirine işleyen Bayazıt’ın bu şiiri, sevgi/sevgili çerçevesinde incelenebilir niteliktedir.
Aşk Risalesi – Erdem Bayazıt
Ama sen uzaklardaydın ey kalbim
Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı
Ayın yıldızların çağlayarak
Berrak şelaler yaparak
Coşku içinde aktığı
Bir yerlerdeydi.
Hani bir gün bir çobana rastlamıştık
Adı Ferhat mıydı neydi
Koyunların, kuşların, böceklerin ve çiçeklerin
Sadakatten mest oldukları
Herbirinin gözlerinde
Kaybolur gibi kayar gibi
Dalıp gittiğimiz o saadet evreni
Kayaların yüzlerinden okuduğumuz o ebedi bilinç
Bizi çekip almıştı kılcal damarlarımızdan
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir
Toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen
Usul usul inen
Yağmur tıpırtılarını
Dinler gibi
Dalıp gitmiştik
Sen konuşuyordun
İpil ipil yağan bir yağmur gibi konuşuyordun
Onlar ki konuklarımızdı
Adları Keremdi,Yusuftu, Kaystı
Hepside ezelden tanıdıktı dosttu.
Bu içeriğimizde siz değerli okurlarımızla, Erdem Bayazıt’ın Aşk Risalesi şiirini siz değerli okurlarımıza sunmuş olduk. Eğer Erdem Bayazıt’ın diğer tüm şiirlerine ulaşmak isterseniz, Erdem Bayazıt şiirleri kategorimizi ziyaret edebilirsiniz. Tüm aşk şiirleri için tıklayın.
