İncitme şiiri makalemizde, Abdurrahim Karakoç’un İncitme şiirini siz kıymetli okurlarımızla paylaşıyoruz. İncitme şiiri, gerçekten içermiş olduğu anlamlar açısından okuma değer bir şiirdir. Bu nedenle bu şiiri sizlerle paylaşmanın da güzel olacağını düşünüyoruz.
İncitme – Abdurrahim Karakoç
Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.
Yollar uzun, yollar ince
Yol kısalır aşk gelince
Yat kurban ol İsmail’ce
Bıçak senden incinmesin.
Burdayım de ararlarsa
Doğru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.
İl göçsün göçtüğün vakit
Yol yansın geçtiğin vakit
Suyundan içtiğin vakit
Kaynak senden incinmesin.
Toz konmasın sakın sana
Hakkı geçer halkın sana
Gücenmesin yakın sana
Uzak senden incinmesin.
Bu bölümümüzde sizlerle, Abdurrahim Karakoç’un İncitme adlı şiirini paylaşmış olduk. Eğer Karakoç ile ilgili daha fazla şiire ulaşmak isterseniz, Abdurrahim Karakoçkategorimizi ziyaret edebilirsiniz.
ABDURRAHİM KARAKOÇ
Abdurrahim Karakoca Allah rahmediyle muamele eylesin, makamı cennet olsun!
Anadolu’nun bu bağrı yanık evlâdı bu ülkenin derlerini, acılarını terennüm etti, için için yandı yandırdı, ağladı ağlattı! En acı gerçekleri en tatlı şekilde haykırdı. Böyle insanların sık değil, ancak bir asırda bir defa gelir; bu ülkenin insanlarının gönlünde iz bırakır gider! Ülkenin insanı yaşadıkça onlar da yaşar! Tıpkı Mevlâna gibi, Yunus emre gibi, Ahmet Yesevi gibi, Baba Korkut, Mehmet Akif, Necip Fazıl, Arif Nihat Asya gibi…
Nur içinde yat Karakocum! adın unutulmayacak, bu millet seni unutmayacak, hayırla yad edecek. Ruhuna binlerce Fatiha!…