Sevgi şiiri içeriğimizde, siz değerli okurlarımıza Sezai Karakoç’un Sevgi adlı şiirini sunmuş olduk. Sevgi adlı şiirinde Sezai Karakoç, kendi sevgisinden söz etmektedir. Sevgi hakkında düşüncelerine de ayrıca yer vermiştir. Sezai Karakoç, özellikle son dönem şairleri arasında önemli isimler arasında yer almaktadır.
Sevgi – Sezai Karakoç
Ah benim sevgim çiçek örneği
ÇarpıImışIarın kinini yeniIer
Beni aInımdan vurmak ister
SaraIarın iftiraIarın gençIiği
BiIirim geçmektir sevgi
ÖIümün en yumuşak en ayarIı yerinden
Çünkü çocukIar geçer
ÖIümün en yumuşak en ayarIı yerinden
Zarif vakitIerin seçkin kadınIarı
HazırIardı kızIıkIarında (doğum)Iarı
KaçmakIa kurtuIamadıkIarı
Arada uyguIadıkIarı
ÇöIden farkIı oImayan bu korku
ÇocukIarın bu korkudan oIur neşeIeri
Siyah sepete baktıkça her biri
Sıcak hoşIuğunu anIarIar öImenin
O gün gün ışığından mahrum
Mahrum bırakıImış genç kızIar
AnneIeriyIe parka çıkarIar
AnneIeriyIe anneIeriyIe anneIeriyIe
Bu bölümümüzde sizlerle Sezai Karakoç’un Sevgi adlı şiirini paylaşmış bulunduk. Eğer Karakoç ile ilgili diğer şiirlere de ulaşmak isterseniz, Sezai Karakoç şiirleri kategorimizi ziyaret edebilirsiniz.
HAN
Zaman,şeker misali erirken handa,
Han yerinde durur, hancı uykuda.
Gün gelir yolcusu… girer kapıdan,
Gün gelir yolcusu… gider kapıdan.
Han ıssız, han sessiz , han izbe yerde,
Han siyah , han soğuk, han aynı yerde.
Gün gelir hancısı… girer kapıdan,
Gün gelir hancısı… gider kapıdan.
Duvarlar taştandır, tavanı yüksek,
Kervan yorgundur, ayaklar aksak,
Gün gelir kervanı…girer kapıdan,
Gün gelir kervanı…gider kapıdan.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
KORKAK YÜREK
…Ve sessizce yürüdü, bu yürek….
Susup kendini dinleyesiye vakti olmadan
Öyle dert doluydu ki!
Arkasına bakmadan
Kendini dinleyemedi bu yürek….
İçinde taşındığı bedene derdini sızısıyla anlatabildi
Suskunluğunu içine gömdü.
Sustu bu yürek…
Sakladı bu yürek…..
Kim bilir! Nelerini sakladı
Sardı sessizliğine hissetttiklerini
Hep başı eğikti, hiç ses vermedi
Canı acısada mahçuptu
Ama diyemedi….
Korktu bu yürek…
Baktıkça gözlerine,gözlerinden
Umut ışığı olmayışından korktu
Karanlık zamanlarda kalışından
Bir yol bulamamaktan korktu.
Korktu bu yürek….
Onca yüreğe lider olamamaktan korktu
Yollarına kar yağmış gibi önü tıkanmış gibi korktu
Taşıdığı onca yüreğin sorumluluğundan korktu
Ya yüzleri gülmez-se diye korktu.
Çok yerde yutkundu, ekmeğinden korktu.
O ekmeği eve götüremezsem diye korktu.
O yürek hep ailesi için korktu….
BİLİRMİSİNİZ…..ASLINDA EN ÇOK BABALAR KORKAR…..
Adem ÖZEL (sorgunlu)