Ağa Camii şiiri makalemizde, Nazım Hikmet’in Ağa Camii şiirini siz değerli okurlarımıza sunuyoruz. Ağa Camii şiiri, içerisinde oldukça sert, göndermeli ifadelere de yer veriyor. Şairimizin bu şiirini sizler de daha önceleri duymuş olabilirsiniz. Şiir hakkındaki yorumlarınızı da ayrıca merak ediyoruz.
Ağa Camii – Nazım Hikmet
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allah’ımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Böyle sokaklarda ki, anası can verirken,
Işıklı kahvelerde kendi öz evladı var…
Böyle sokaklarda ki, çamurlu kaldırımlar,
En kirlenmiş bayrağın taşıyor gölgesini,
Üstünde orospular yükseltiyor sesini.
Burda bütün gözleri bir siyah el bağlıyor,
Yalnız senin göğsünde büyük ruhun ağlıyor.
Kendi elemim gibi anlıyorum ben bunu,
Anlıyorum bu yerde azap çeken ruhunu
Bu imansız muhitte öyle yalnızsın ki sen
Bir teselli bulurdun ruhumu görebilsen!
Ey bu caminin ruhu: Bize mucize göster
Mukaddes huzurunda el bağlamayan bu yer
Bir gün harap olmazsa Türkün kılıç kınıyla,
Baştan başa tutuşsun göklerin yangınıyla!
Bu bölümümüzde siz kıymetli okurlarımızla Nazım Hikmet’in Ağa Camii şiirini paylaşmış olduk. Nazım Hikmet’in diğer tüm şiirlerine Nazım Hikmet şiirleri kategorimizden ulaşabilirsiniz.
