Çocuk ve Ağaç şiiri makalemizde, Çocuk ve Ağaç şiirini siz kıymetli okurlarımızla paylaşıyoruz. Çocuk ve Ağaç şiiri, anlaşılması ilk bakışta zor bir şiirdir. Ancak biraz derinlemesine okunduğunda oldukça güzel bir şiir olduğunu anlayabiliriz.
Çocuk ve Ağaç – Arif Nihat Asya
Çocuk, çok sevdi ağacı…
Verirdi ona, her kış
Çiçekleri olaydı!
Ağaç, çok sevdi çocuğu…
Öperdi altın saçlarından
Dudakları olaydı!
Ve ona öptürmek için,
Eğilirdi yerlere kadar;
Yanakları olaydı!
Dökerdi önüne hepsini
Gümüşten, altından, sedeften
Oyuncakları olaydı!
Ve çocuk gittikten sonra,
Böyle kalır mıydı ağaç?
Ne olurdu onun da
Bacakları olaydı,
Ayakları olaydı!
Bu bölümümüzde siz değerli okurlarımıza Arif Nihat Asya’nın Çocuk ve Ağaç adlı şiirini sunmuş olduk. Eğer Arif Nihat ile ilgili daha fazla şiire ulaşmak isterseniz, Arif Nihat Asya şiirleri kategorimizi ziyaret edebilirsiniz. Necip Fazıl Kısakürek, Ataol Behramoğlu, Can Yücel, Nazım Hikmet ve daha birçok şairimizin şiirlerine ulaşmak isterseniz, bu kategorilerimizden ulaşabilirsiniz.
